همزمان با روز جهانی علیه کار کودکان با هشدار افزایش آمار کار کودکان از سوی سازمان بهداشت جهانی که همزمانی آن با پاندومی ویروس کووید 19، جنگ اوکراین، بیکاری یا از کار افتادگی بسیاری از مردم جهان موجب شده ، این روند افزایش بیکاری و فقر در کشورمان نیز بسیاری از خانوادهای کم درآمد یا فاقد درآمد را برای فرار از تنگناهای مالی کودکانشان را به کار اجباری سوق دهند. هر کاری که موجب محروم شدن از تحصیل کودک و پرورش استعدادهای او شود ،مصداق کودک کار است و جرم تلقی می شود. چرا که کار کودک باعث دور شدن از کودکی کردن «سنی که پرورش استعدادهایش را می طلبد »، موجب مسدود شدن خلاقیتهای ذهنی، و اختلال در رشد وسلامت روان او در اجتماع می شود. کودکی که به دلیل شرایط بد خانواده مجبور به بزرگسالی کردن است و بزرگسالی که زخم های کودکی اش را یدک می کشد و جامعه ای که نمی تواند از پتانسیل لازم نیروی جوان خود بهره ببرد، عواملی مانند معیشت بد خانواده ، سرپرست خانوار یا بد سرپرستی ،از کار افتادگی و یا درگیری خانواده با بیماری ، کم بودن یا نبودن شرایط درآمدزایی و استثمارکودک با پایین بردن مزد کار در مشاغل روستایی یا قاچاق کودکان، در برخی از موارد آنها را در معبر آسیب پذیری بیشتر و بزه سوق می دهد. همه این مسائل ریشه در شرایط نابسامان جامعه ی رو به رشد «فقر و بیکاری »دارد. تمامی این عوامل و عامل های بی شمار دیگر دست به دست هم داده تا به آمار کودکان کار در دنیا و کشور ما نیز که از این معضل بی نصیب نمانده، اضافه گردد، که با نگاهی در جامعه به مشاغل کاذبی مانند دست فروشی، خیابان گردی، به خوبی شاهد افزایش آن هستیم. شرایطی مانند درگیری بیماری کرونا از کار افتادگی بسیاری از خانواده ها ، شرایط درسی و آموزشی آنلاین، عدم تامین هزینه ابزار و برنامه های آموزشی نوین، تنگناهای مالی خانواده و بسته شدن دست سازمان های ان جی او ، خیرین و… همه این ها روند افزایش آمار کودکان کار را نشان می دهد؛ اما چه راهکاری را باید پیش گرفت تا بتوان جلوی رشد روزافزون این معضل گرفته شود ؛ این امر مستلزم همکاری دولت و مردم و حمایت بیشتر اجتماعی از گروه های مردم نهاد و خیرین را می طلبد. مانند اعطا وام کم بهره به گروه های آسیب پذیر و کم توان ،توسعه مشاغل اقتصادی روستایی«چرا که این آسیب اجتماعی در روستاها بیشتر از جوامع شهری رو به گسترش است»! امیدواریم با افزایش برنامههای حمایتی اجتماعی و آموزشی رایگان در بخشهای مختلفی چون کانون های پرورش فکری کودکان و گسترش آنها در مراکز مربوطه و حمایت های فردی گسترده تر از خانواده ی گروه های آسیب پذیر و توانمند سازی این خانواده ها، شاهد روند رو به کاهش و معکوس کودک کاری در سرزمینمان باشیم.