ندای هرمزگان – زینب نورالدینی
وقتی انسان از کوچ کردن به یکجا نشینی روی آورد و به کشاورزی پرداخت ،تمدن بوجود آمد ،انسانها برای ثبت آنچه که روی می داد و می ساخت، نیاز به عنصری داشت که بتواند با آنچه که انجام می دهد، برای آیندگان ماندگار کند و در این مرحله بود که او برای پیشرفت خود از هنر کمک گرفت.
بشر وقتی از پیرامون خود آگاه شد و اتفاقاتی را از سر گذراند و به نوعی انسان تاریخی شد ،برای ثبت اتفاقات و تاریخ رویدادها نیاز به عنصری داشت که این وظیفه را بر عهده گیرد و قلم و خط اختراع شد.
قلم شیئی مقدس و ارزشمند است که خداوند بر آن قسم یاد کرده است.
قلم بی واسطه و به خوبی و روشنی آثار تمدن گذشته را برای حال و آیندگان بازگو می کند.
سرچشمه ی پیدایش تمام تمدنهای انسانی قلم و نوشته است و آن کس که با قلم دغدغه های مردم را انتشار دهد، فراتر از انسان و انسانیت است.
قلم اگر نبود انسانها در خلاء بودند و سرگردان و چون اسب عصاری بدور خود می چرخیدند و فکر می کردند که جهان همان است و بس.
قلم نادیدنی ها را دیدنی و وظیفه انسان ها را در هر زمانی یادآوری می کند.
قلم که باشد قانون نوشته می شود و باید به نحو مطلوب اجرا شود و اگر انسانهایی باشند که برای نفع شخصی نخواهند که قانون نوشته را اجرا کنند،قلم خبرنگار است که آنها را به چالش می کشد تا پاسخگو باشند،قلم که باشد همه زمین بر مداری می چرخد که مدار صلح است و عشق،مدار زندگی است و امید،بودن است و ماندن و امیدواری!
اما اگر قلمی شکسته شود ،زمین از مدار خود خارج می شود و قانون بازیچه حاکمان می گردد و قانون جنگل بر جامعه حکم می راند.
معصومیت قلم گاهی باعث می شود که حاکمان از آن سوءاستفاده کنند، اما نمی دانند قلم که به دست خبرنگار باشد، آنها را به نقد می کشد تا همگان بدانند که تخلف، کم کاری و… می شود. قلم در معصومیتش چنان قوی و استوار است که کسی نمی تواند با او هماوردی کند.
خبرنگاران با قلم خویش همیشه در کنار مردم و حق ایستاده اند. پس هیچ وقت شکست نمی خورند، حتی زمانی که بعضی ها در کلام و عمل بخواهند شکسته شود و یا کسانی قصد شکشتنش را داشته باشند ، اما هیچکدام موفق نخواهند شد . قلم شاید کند شود، ولی هیچوقت نمی شکند!
چون بر پایه حق و اندیشه ی استوار است و مردم از آن حمایت می کنند.
جوهر قلم خون اوست و نوشته ها جانش و آنچه که بر جای می گذارد روحش،پس قلم موجود زنده است و در واقع قلم خود انسان است،آرمانهای او است.
آنانی که قلم را وابسته می خواهند برای آن حرمت قائل نیستند، چون خودشان وابسته به افکار عنکبوتی هستند و احساس غرور و آزادگی نمی کنند.
کسانی هستند که مقابل خبرنگار منتقدی که قلم را برای اصلاح امور به خدمت می گیرد، می ایستند، شاید بتوانند در کوتاه مدت راه را بیراهه ببرند. اما راهِ قلم و دستانی که حقایق را قطره قطره بر صفحه ی سپید نقش می بندند، راه واقعی است که مردم در انتظار نوشیدن آن حقیقت از قلم خبرنگار ند. واین ماندگارست.
سر زمین هایی که نبض زندگیشان با قلم می طپد و خبرنگاران آینه به دستانی هستند که حقیقت بازتاب می دهند تا از آن ابدیتی بسازند که راه توسعه و پیشرفت آیندگان را می توان در آن دید. این سرزمین ها مهد تمدن و آزادی قلم و اندیشه می باشد که هر خبرنگاری آن را برای سرزمین خود آرزو می کند!
وقتی قلم در دستان خبرنگار می چرخد زمان از حرکت می ایستد تا اثری لايق خلق شود. زمان به احترام قلم و نگارنده آن درنگ می کند تا ببیند که از وجود این کوچک تن و بزرگ اندیش چه بیرون می تراود ،پس از آن جاده بی انتهای اندیشیدن را می پیماید تا اثری جاوندانه برای آیندگان خلق نماید .
خبرنگار ی که انتقاد می کند می خواهد تا کاستیهااصلاح شود،،خبرنگار با قلم خود می سازد بنایی که ستونش از استخوان خودش و مردمش است. او می نویسد تا از میان غبار فراموشی حقیقت عیان شود.
زخم های اجتماع را تصویر می کند تا مرهمی بیابد برای التیام آن.خبرنگاران با قلم خود سعی دارند تا زخم های مانده بر تن جامعه را درمان کنند .
خبرنگار در برابر تندباد حوادثی که برایش رقم می خورد می ایستد تا فریاد مردم باشد. او قلم را صیقل می زند و واژه ها را می آراید، برای آشکار کردن نا گفته ها!
خبرنگاران می دانند که قلم زبان دوم انسان ها و بیان کننده اندیشه ی آنهاست .
خبرنگاران برای آزادی بیان و قلم که از مهمترین حقوق بنیادین انسان به شمار می رود تلاش می کنند، چرا که این بنا به معنای آزادی افراد مختلف جامعه در اظهارنظر و عقیده است که سرانجام جامعه آزاد را بوجود می آورد. روزخبرنگار بر همکاران پرتلاش و اسوه مبارک