م.موسوی
زاد روزحضرت فاطمه زهرا (س) درتقویم کشور روز زن نامیده شده است تا درفرصت پیش آمده این روز، کارشناسان واندیشمندان و صاحب نظران راجع به ارزش ها وتوانمندی های نیمی از جمعیت کشوربحث و گفتگو کنند و به ارزش آفرینی های آنان در جامعه ارج گذاشته شود. واقعیتی آشکار که در برابر دیکتاتوری مردان نادیده انگاشته می شود و بخش قابل توجهی از آن به محاق زورگویی های سنتی کشیده می شود. اما دولت سيزدهم که تا کنون نتوانسته رضايت اغلب اقشار جامعه را جلب کند.از فيلترینگ شبکههاي اجتماعي گرفته تا وضعيت نابسامان اقتصادي که سبب رشد تورم شده است و همه آن را دستاورد یکسال واندی از تلاش های ناموفق دولت سیزدهم می دانند. با آفرینش این همه مسایل، تفاوتهاي خاصي با دولتهاي قبل دارد و عملکرد آن چنان نيست که رضایت عموم را جلب کند،از جمله ، برخي واکنش ها به مناسبت هایی مانند روز زن نیز خود نمود دیگری از این عملکرد است که تفاوت آن را با دیگر دولت هایی که تا کنون برسرکار آمده اند، نمایان تر می کند. روز زن امسال نیز نمایش تمام عیار روز مادر بود و نه روز زن.
تمام تبلیغات سطح شهرها و همایش ها برای روز زن، هماهنگ، نمادی ازبرگزاری روز مادر بود. صدا و سیمای نیز در تمام برنامه های خود از این روز به عنوان روزمادر نامبرد و تمام برنامه های خود را به رونمایی ازویژگی های بی شمار مادر اختصاص داد، به گونه ای که گویی روز زن، روز مادر است وباید دراین روز از مادر حرف زد و زن یک مفهوم درون مادری است ونه یک شخصیت برون مادری مستقل و مجزا به عنوان نیمی از جمعیت جامعه که باید دراین روز از ویژگی های منحصر به فرد آن به عنوان عنصری تاثیر گذاردر حیات بشر یاد کرد. اگر چه یکی از وظایف خطیر و برجسته زن، نقش مادری است، اما نباید کل موجودیت زن را درمادر بودن خلاصه کرد، زیرا این ویژگی یکی از هزاران توانمندی زن است که خداوند در وجود آن آفریده است. اینکه زن به عنوان نیمی از جامعه در آموزش و فرهنگ جامعه چه نقشی دارد و یا در تکامل انواع علوم مختلف چه تاثیرات شگرفی در جامعه جهانی گذاشته است. از یک کارگر ساده تا مدیران برجسته و اداره کنندگان جامعه در ابعاد سیاسی اجتماعی اقتصادی تا دانشمندان برجسته علوم تجربی، فلسفی ،ادبیات و… ، از نظم و قانونمندی که دروجود آنها به انجام کارها نسبت به مردان نهفته شده است، از مسئولیت پذیری تا حفظ آثار ادبی و تاریخی و انتقال آن به آیندگان و… ازپایه گذاری تمدنهای مادی و معنوی بشری، همه و همه نادیده گرفته شد تا شاید این همه توانمندی و نقش آفرینی زن از اذهان زدوده شود، ولی زن به عنوان عنصری به مراتب فعال تر از مردان، هرگزنمی توان نادیده گرفت و با این اعمال، تاریخ در خلق و ثبت چنین عناصر تاثیرگذار بر حیات جهان هستی متوقف نمی شود. بلکه این نادیده انگاری نقطه سیاهی در دل فرهنگ تاریخ می نشاند که سرانجام ناگزیربه اعتراف و نورتاباندن به آن هستیم.