جایگاه پیشکسوتان را حفظ کنیم احترام به پیشکسوتان شعاری بیش نیست هرمزگان

ندای هرمزگان – محمد قره گزلو
از روزی که علی سلطانی پدر و بنیانگذار کشتی استان هرمزگان بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت مواردی مرا به فکر فرو برد که پیشکسوتان در چه جایگاهی قرار دارند .
شعار هایی را که عده زیادی از ورزشکاران در باره مقام و منزلت پیشکسوتان می دهند واهی و پوچ است. به خوبی به یاد دارم از زمان های دور اکثر مربیان به شاگردان شان آموزش می دادند که پیشکسوتان از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشند و مقام آنان با بقیه تفاوت دارد به خصوص بنیانگذار یک رشته ورزشی . در 6 دهه پیش امکاناتی نبود تا بتوان رشته ورزشی سختی مانند کشتی را راه اندازی کرد .
مرحوم علی سلطانی برای این که کشتی گیرانش روی وسیله ای تمرین کنند تا آسیبی به آنان نرسد با هزاران زحمت گونی ها را پر از کاه می کرد تا هنگام تمرین صدمه نبینند. پس از مدتی کشتی گیران روی تشک های پنبه ای که رویش « برزنت » و در بعضی مواقع چادر کامیون می کشیدند ، تمرین می کردند . آن زمان هم پس از تمرین جایی از بدن نبود که بر اثر سائیدگی زخم نشود ، آری مرحوم علی سلطانی حدود 60 سال پیش این گونه برای نوجوانان و جوانان زحمت کشید تا آنان از درگیری های بی مورد و مواد مخدر دور باشند . اولین شاگرد مرحوم سلطانی ، آقای صفر گرشاسبی پس از مدت کوتاهی توانست اولین مدال طلای مسابقات کشتی کارگران کشور را گردن آویز خود کند و در آن زمان افتخار گران بهایی را برای استان هرمزگان به ارمغان آورد که پیرو آن تمامی شاگردانش به خاطر افتخار آفرینی گوی سبقت را ازهم ربودند و کشتی گیرانی مانند : کیومرث میلادی ، حسین تام ، صفر گرشاسبی ، هدایت قهری ، محمد مارزی ، جلال نعیمی ، علی دادخدایی ، محمد علی چرم پیشه ، هادی مفضل جهرمی ، فولادی و امیر اکیبا موفق شدند مدال های قهرمانی کشور را بر گردن بیاویزند و عده ای از آنان نیز مدرس و داوران بین المللی کشتی شوند.
غرض از نوشتن مقدمه فوق این است ، احترام به پیشکسوت و جایگاه آنان به طور ویژه همواره بایستی سرلوحه کارهای مان باشد . نگارنده بیش از 50 سال است که در این رشته ورزشی سابقه دارم ، با مواردی که دیدم این فکر در ذهنم تداعی شد که احترام به پیشکسوتان و استفاده از تجارب آنان شعاری بیش نیست ، چرا شاگردان پیشکسوت این مرد زحمتکش به طور شایسته او را بدرقه نکردند ؟ من نمی گویم در این موقعیت که کرونا بیداد می کند آنان برای خاکسپاری در آرامستان حضور یابند ، اما با این تفاسیر سه نفر از قهرمانان و داوران بین المللی به نام های آقایان صفر گرشاسبی قهرمان کارگران کشور ، هدایت قهری و امیر اکیبا قهرمان و داور بین المللی تا پایان خاکسپاری برای تسلی خاطر بازماندگان در آرامستان حضور داشتند، اما حرف اصلی نگارنده این است آیا دکتر حسین مینا رییس هیات کشتی استان هرمزگان نمی توانست دستور دهد یک متر پارچه تسلیت سر در سالن اختصاصی کشتی شهید مجید شاهی بندر عباس نصب کنند ؟!!!
به راستی به کجا می رویم ؟ چرا تمامی ارزش ها را از بین می بریم ؟ چرا در رسانه های نوشتاری ، صدا و سیما و شبکه های اجتماعی شعار می دهیم پیشکسوتان از جایگاه ویژه ای بر خوردارند و می توان از تجارب آنان استفاده کرد؟ عزیزان چند سال دیگر شما در جایگاه پیشکسوتان قرار می گیرید ، شما که شاگردان بسیاری را آموزش دادید و می دهید حاضر هستید به شما بی احترامی شود ، به طور قطع خیر .
چرا دست اندرکاران هیات کشتی به رییس هیات یادآوری نکردند برای ادای احترام و تسلی خانواده بنیانگذار کشتی استان پارچه تسلیتی نصب شود . همه چیز در دنیا تکراری است خود را اسیر این تکرار ها نکنید!!