امروزه کمتر کسی را می توان یافت که با شبکه های اجتماعی ارتباط نداشته باشد یا عامیانه بگویم سروکار نداشته باشد. تقریباً تمامی کارهای روزمره ،کسب و کارها، انتقال ها ، خرید و فروش ، حتا ویزیت های پزشکی و کسب علم و دانش اندوزی به خصوص درسالیان اخیر که دنیا با ویروس کرونا دست و پنجه نرم می کند از طریق همین فضای مجازی انجام می گیرد . کسب اطلاعات و اخبار درست و نادرست، از مراجع رسمی و غیر رسمی از آثار اینترنت و شبکه های اجتماعی وابسته به آن است. که از اثرات دیگر این پدیده اجتماعی ، فاصله گرفتن های فیزیکی افراد نسبت به یکدیگر است، این اتفاق به حدی تحت الشعاع شبکه های مجازی و اینترنت قرار گرفته است که اغلب افراد فریضه صله رحم خود را از طریق فضای مجازی انجام می دهند. حتی امسال نیز بناست طواف به صورت مجازی در «حرمین شریفین» برگزار شود! اینترنت به شکل گسترده سرعت ارتباط با نیازهای روزمره نیز بیشتر و شکل جدیدی داده است و می توان گفت بدون آن مانند حلقه ای گمشده در ارتباط گرفتن با دیگران، دچار اختلال یا ناسامانی در کارهایمان
می شویم. ازمزایای دیگر شبکه های اجتماعی ارتباط نزدیکتر افراد با هم و شکل دادن جامعه ای نزدیکتر مانند اینستاگرام یا واتس آپ که چند ثانیه بیشتر وقت نمی برد تا افراد در آن به کسب و کار خود ، تحصیل و آموزش رونق دهند . دستیابی به انواع اطلاعات، اخبار روز و … از جمله این دستاورد است. با تمام جنبه های مثبت فراگیر شبکه های اینترنتی، مانند شمشیر دولبه عمل می‌کنند . این دنیای مجازی ناهنجاری فراوانی را به گسترده گی هنجارهای آن در خود جای داده است . دنیای بی عیب و نقصی که به نظر می رسد بسیار هم پر نقص است. در مقیاس جامعه ی واقعی شبکه های مجازی، تمامی آن نا امن است. از همین رو لازم است ، با آگاهی از جنبه های مثبت و منفی دنیای مجازی که برای خود ساخته ایم به آن ورود کنیم تا بتوانیم هر چه بیشتر از فواید مثبت آن بهره گیری کنیم و سلامت روانی و اجتماعی خود و جامعه واقعی را به علت نا آگاهی در این دنیای رنگی جذاب، به مخاطره نیاندازیم.
شمشیر دو لبه ی فضای مجازی!
