غلامحسین عطایی دریایی – مدیر مسئول
“خبرنگاری” از جمله کارهای پرخطر و از مشــاغل سخت و حســاس قلمداد می شود و این را همه می دانند.
از همین روست که خبرنگاران ، اهالی مطبوعات و رسانه ها برای انجام درست وظیفه خود، باید از امنیت لازم مالی،معنوی و حتی جانی برخوردار باشند.
مشهور است که می گویند کار در رســانه مانند راه، رفتن در میدان است.
این مثل برای آن است که در حیطه خبرنگاری چالشها و موانع جدی در نظام رســانه ای شکل گرفته در کشور وجود دارد؛
روايت اول ؛
خبرنگاران و گزارشــگران همواره برای تهیه خبر با مشکل مواجه هستند. و این مشکل در دوحوزه صورت می گیرد. الف / محدوديتها و ملاحظات درست امنیتی که حق دارند نگران احتمال نفوذ عناصر بیگانه در رسانه ها باشند، پس باید این نظارت وجود داشته باشد. از سوی ديگر مرز بندی اطلاع رسانی با این نگاه، همراه با رعايت مصالح و منافع ملی کشور وظیف خبرنگار را بس دشوار کرده است و هستند عناصری که از این فضای ایجاد شده سوء استفاده می کنند و اجازه نی دهند تا خبر نگار به وظیفه خود عمل کند، این موضوع همواره فعالین رسانه یی را گله مند کرده است که چرا مسئولان پاسخگوی افکار عمومی نیستند.
از همین رو، اگر خواهان رسانه هایی تاثیر گذارو فراگیر هستیم، چاره انديشی برای حل این معضلات دررسانه های استان يک ضرورت فوری است.
روايت دوم
متاسفانه در گذر سابقه چهل ساله روزنامه نگاری در استان نتوانسته ایم، انجمنهــای صنفی کار بلد، حرفــه ای و مقتدر که از حقوق رســانه ها فارغ از دغدغه های جناحی و سیاسی، دفاع نمايند، بوجود بیاوریم و اگر به شکلی ظاهری بوده است، خودشان نیز آتش بیار معرکه بوده اند تا مدافع حق رسانه ها، از همی روتایر گذاری لازم بر منافع استانی نداشته اند.
زیرا به نظر نویسنده ازجنس خود خبرنگاران نبوده اند تا خبرنگار احساس کند ملجاء وپناهگاهی دارند که بدون چشم داشت سیاسی و…، برایش کاری انجام شود.
روايت سوم
قدرت گیری رســانه های مجازی و شبکه های اجتماعی نوين نیزرقابت نفس گیری را با رســانه های سنتی (ديداری، شنیداری،مکتوب) به نفع خود رقم زده اســت. زیرا ســرعت، چالاکی، تنوع در پیامها، کاربران گســترده ای را در خدمت خود گرفته است و اگر اين رقابت مرزهای آن روشــن و شفاف تعريف نشود، موجب اختلال در نظام رســانه ای و در دراز مدت کاهش نفوذ و اعتبار رسانه های حتی کشور را بدنبال خواهد داشت.
“اعتبارواعتماد” سرمایه اصلی رسانه ها هستند و در شرایط موجود صیانت ازهردو خطیروبس حیاتی است که نیاز مند آموزش های تخصصی است که در هرمزگان وجود ندارد.
روایت چهارم
توسعه هرمزگان که با همه اعتبارات جذابی در برنامه های مختلف طی سالهای متمادی تحقق لازم نیافته است و هنوز روستا های تا بیست خانواری هستند که دارای برق براساس برنامه پنجم نشده اند،نیفتادن این گونه عقب ماندگی در استان، نیاز به یک تفاهم مکتوب برسر حفظ منافع استانی بین نشریات هرمزگانی بدور از نگاهای سیاسی و جناهی آنها دارد که اگر این اتفاق بیفتد، هم منافع و حقوق رسانه ها و ابواب جمعی آن حفظ خواهد شد و نیزاینکه در مقابل هرگونه رفتار اهمال در توسعه استان و منافع مردم توسط هر فرد یا گروهی بی توجه به مسئولیت آنها،با سست انگاری انجام شده در مسئولیت ها، هشدار دریافت خواهد کرد و می دانند که در هرمزگان بین نشریات بر سر منافع استان شان تفاهمی شکل گرفته که نمی توان در آن نفوذ کرد و بین شان تفرقه اندخت و حکومت کرد.
می دانم کاری سخت است ولی عشق به داشتن هرمزگان که نگویند محروم آن را شدنی می کند.
با آرزوی چنین اتفاقی روز خبرنگاران 1402 را به فال نیک گرفته وبه همه همکاران دلسوز این عرصه پرمخاطره تبریک می گویم.