عملکرد ضعیف میناب در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری

کاظم گلخنی
اگر بخواهیم بدون اغماض به حوزه گردشگری و میراث فرهنگی و توجه به زیر ساخت ها و توسعه این حوزه در استان نمره ای بدهیم، بدون تردید میناب صاحب ضعیف ترین نمره و عملکرد است.
مینابی که صاحب یک تمدن و تاریخ چند هزار ساله است، مینابی که عنوان دار قدمت صنایع دستی و پایتختی ملوک هرمز است.
شهرستانی که از لحاظ تاریخی و جایگاه گردشگری در سواحل جنوبی بی رقیب است، اما آمارها از لحاظ جذب گردشگر آن قدر اسف بار است که باید مسئولان برای مدیریت این حوزه بازنگری جدی انجام دهند .
در حالی که آمار سفر گردشگران در مرکز و غرب استان سر به هزاران گذاشته است.
محمد حسینی تختی مدیر بنادر شهید باهنر و شرق استان هرمزگان  در خصوص گردشگری دریایی شرق استان  با رفت‌ وآمد ۳۹ هزارو ۶۸ گردشگر از خورهای تفریحی و گردشگری بنادر تیاب و جاسک، گفت: در این ایام بندر تیاب با ۸۹ درصد افزایش  و جاسک با هشت درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال گذشته پیشرفت  داشته است.
البته این پیشرفت مربوط به شرق استان است و به نسبت سفرگردشگران به  جزیره هرمز تقریبا رقمی محسوب نمی شود.
«بندرتیاب» شهرستان میناب آخرین نقطه از ساحل مکران در بخش غربی این منطقه در هرمزگان در گذشته یکی از بنادر مهم استان هرمزگان بوده است  که فعال‌ترین مرز دریایی برای صادارت و واردات کالا‌ها در منطقه به شمار می‌رفت.
این بندر تاریخی غیر از ظرفیت‌های اقتصادی نیز از نظر طبیعی و جانوری جاذبه‌های توریستی و گردشگری بسیاری دارد.
وجود انواع پرندگان دریایی، ۴ هزار هکتار جنگل‌های مانگرو (حرا) و ۴۵ هزارهکتار تالاب بین المللی از جاذبه‌های بسیار جذاب گردشگری بندر تاریخی تیاب است.
سال گذشته ندای هرمزگان در گزارشی میدانی از سواحل تیاب تاکید کرد که در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی مناطق ساحلی میناب، پتانسیل جذب گردشگران بسیاری را دارد، اما عملکردی از سوی مدیران مربوطه در این حوزه برای جذب گردشگردیده نشد .
جای حیرت اینجاست که میناب کهن ترین تاریخ را به دوش می کشد، صاحب آثار تاریخی است و سواحل زیبایی دارد، اما هنوز در زمینه زیرساخت های جذب گردشگر محروم مانده است و این ضعف چنان مشهود است که حتی برخی ازمسئولان اجرایی این شهرستان هم از بی توجهی در این حوزه دلگیر و منتقد هستند.
با این اوصاف باید دید مدیریت گردشگری و میراث فرهنگی استان برای مهد صنایع دستی ،میراث فرهنگی جنوب ایران و بویژه شهرستان کهن میناب چه تصمیمی خواهد گرفت و فعالان اجتماعی این خطه تا چه میزان پیگیر مطالبات این حوزه خواهند بود.