خلیل بزرگمهر- سردبیر
سال 1400 همانطور که انتظار می رفت سال سختی برای مردم استان هرمزگان بود. برخی از این بحران ها پیش بینی شده و برخی پیش بینی نشده بودند. یکی از بحران های پیش بینی شده، شیوع ویروس کرونا بود که جان بسیاری از هرمزگانی ها را گرفت و در برخی از روزها عدد دو رقمی فوت را نیز ثبت کرد و بعضا در رنگ بندی کرونایی از معدود استان هایی بود که لکه های رنگیِ کرونایی از نقشه آن پاک نمی شد و همواره قرمز یا نارنجی بود.
ابتدای سال 1400 با کمی تغییر در سیاست محدودیت های کرونایی، سفرهای نوروزی انجام و از آنجا که این استان به دلیل شرایط آب و هوایی و جاذبه های توریستی آن مساعدِ ورود مسافر بود، میزبان مهمانان بیشتری نسبت به سال قبل از آن شد که باعث درگیری شدید هرمزگان به ویروس کرونا شد.
شیوع کرونا تا اواخر تابستان، شیب صعودی داشت که با توجه به واکسیناسیون، کم کم این شیب روند نزولی به خود گرفت و نور امید به بهبود شرایط کرونایی به خود گرفت. امید به بازگشایی مدارس و دانشگاه ها نیز با کاهش مبتلایان کرونا بیشتر شد و در نهایت برای مقطعی شرایط مطلوبی بر استان حاکم شد اما با ورود امیکرون امیدها مجددا رنگ باخت و واهمه دوباره استان را در بر گرفت تا اینکه در روزهای پایانی امسال گزارش علوم پزشکی حاکی از بازگشت آرامش نسبی داشت؛ حال باید دید که سفرهای نوروزی در این زمینه چه سوغاتی برای هرمزگان و حتی کشور در پی خواهد داشت.
زلزله ای که لرزه به جان هرمزگان انداخت
در بحبوحه مقابله با کرونا، بحران دیگری در هرمزگان بوقوع پیوست؛ بحرانی که پیش بینی آن امکان پذیر نبود اما وقوع آن، هرمزگان را در صدر اخبار قرار داد و آن دو زلزله 5.3 و 5.4 دهم ریشتری در فاصله یک دقیقه ای بود که باعث ایجاد خسارت و بی خانمانی جمعیت برخی از روستاهای مرکز استان شد. محل وقوع این زلزله فین شهرستان بندرعباس بود که خسارت زیادی به منازل مسکونی وارد کرد. با توجه به زمان وقوع آن، تلفات جانی با توجه به بزرگی زلزله مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و با کمترین تلفات همراه شد، اما در مقابل خسارت مالی زیادی بویژه در بخش منازل مسکونی بر جای گذاشت که همین امر موجب بی خانمانی بخشی از جمعیت روستایی بندرعباس شد.
بزرگی این زلزله به حدی بود که چند استان همسایه و همچنین کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز آن را احساس کردند.
با وقوع این حادثه، گسیل خدمات و بازسازی مناطق آسیب دیده به سرعت در دستور کار قرار گرفت تا آلام مردم در این حادثه تسکین داده شود.
سیل غافگیر کننده و بی خانمانی در مناطق حادثه دیده
دیگر حادثه ای که هرمزگان را تحت تاثیر خود قرار داد، بارش های سیل آسا در تمام نقاط استان بود که طی دو سیل زمستان امسال علاوه بر ایجاد خسارت زیاد در حوزه های مختلف موجب بی خانمانی برخی از ساکنان مناطق سیل زده شد.
بارش سیل آسا در غرب هرمزگان بیشتر دو شهرستان بستک و پارسیان را تحت تاثیر قرار داد و موجب شد تا خسارت های زیادی به بخش زیر ساختی این مناطق وارد آورد. وارد آمدن خسارت سنگین به بخش کشاورزی، مسکونی، تاسیسات آب، برق و … دستاورد این سیل در غرب هرمزگان بود.
بارش های سیل آسا، مرکز و شرق استان را نیز از تیررس خود دور نگه نداشت و خسارت های سنگین تری نسبت به غرب استان بر جای گذاشت. این بارش ها اگرچه شهرستان های شرقی و مرکز استان را به شدت درگیر کرد اما بیشترین درگیری و خسارت را در میناب و پس از آزاد سازی آب سد استقلال میناب رخ داد.
مردم روستاهای پائین دست میناب طی دو مقطع با سیل دست و پنجه نرم کردند و منازل شان پس از سرریز سد استقلال میناب به زیر آب رفت.
این اتفاق طی چند روز متوالی ادامه داشت و درنهایت با فروکش کردن سیلاب تلاش برای بازسازی مناطق و تخلیه سیلاب و گل و لای از خانه ها در دستور کار قرار گرفت.
این سه بحران، هرمزگان را بیش از سایر مسائل درگیر کرد و خسارت های زیادی از خود بر جای گذاشت.
هرمزگان در زمینه های دیگر نیز تغییراتی به خود دید از جمله آن در حوزه سیاسی که به تبع تغییر دولت، استان هرمزگان نیز در حوزه مدیریتی دستخوش تغییر شد تا فرصت خدمت به مردم با گروه دیگری از مدیران تجربه شود. اولین تغییر در مدیریت عالی استان هرمزگان صورت گرفت و پس از آن در سایر سطوح تغییراتی رخ داد. این تغییرات اگرچه همچنان ادامه دارد اما بر خلاف انتظار سرعت آن کُند بود.
