هدی عطایی
یکی از گام های اساسی جهت برخورداری از زندگی یا داشتن جامعه سالم، بهره مندی شهروندان از شرایط خوب زیست محیطی سالم است . توسعه شهر نشینی و افزایش جمعیت و فرهنگ غلط استفاده از منابع در دسترس ، گسترش صنایع و مواد پتروشیمی در پیرامون شهرها، باعث شده تا روزانه بر آلایندگی محیط زیست مسکونی ما و به ویژه آبها افزوده شود. یکی ازمهم ترین و اصلی ترین معضل امروزساکنان شهرها فاضلاب شهری،صنایع و سموم کشاورزی است. فاضلاب همانطور که از اسمش پیداست از جمع آوری انواع آب های دور ریز از مواد شیمایی گرفته تا انواع فضولات که خطرناک ترین آنها که در نوع خود آلاینده مضر محسوب می شود، همانا فضولات انسانی است . معضلی که شهر بندرعباس و اکثر شهرهای استان روزانه از آن رنج می برند، اما مسئولان به راحتی از آن عبور می کنند. ماهم که به اصطلاح دستمان به جایی بند نیست و از بس که نالیدیم و گفتیم اما بی توجهی دیدیم ؛ در نهایت از بوی تعفن آزار دهنده ای که با زبان شامه ی ما سخن می گوید و حرف ها با خود دارد، ناگزیر خود را به بی خیالی زدیم. این بوی زننده که حاکی از عدم فرآیند استاندارد سازی در تصفیه فاضلاب شهری و رها سازی انواع پسآب و فاضلاب سطحی از طریق خورها و مجاری های خروجی درون شهری است، یک روی سکه را نشان می دهد؛ معضل بدتراز آن که فاضلاب رها شده از همین خروجی های سیلابهای طبیعی که آب باران را از کوهسارهای اطراف شهر بندرعباس به دریا وارد می کرد، هم اکنون کانال آبریز بار آلاینده های قسمتهای مختلف شهر بندرعباس شده است و روزانه با حجمی بالا به دریا ورود می کنند و بستر زیستی آبزیان از سخت پوستان گرفته تا انواع ماهیان خوراکی تغذیه شونده از این آب را آلوده می سازد. ماهیان با تغذیه فاضلابها که سرشار از انواع میکروبهای فضولات انسانی یا سموم خطرناک که با تغذیه از آن، در بافت گوشتی خود ذخیره کرد، پس از صید بخصوص صید کناره ای، آلایندهای ذخیره شده در بافت آنها به مصرف انسانمی رسند و خطرات جبران نا پذیر را آن برای ساکنان ساحلی و هر کسی که از آنها استفاده کرد، یا ساکنان ساحلی که ارتباط تنگاتنگی با دریا دارند و قوت روزانه خود را از دریا می گیرند، این خطرات را برای آنها دو چندان می کند. ماهیانی که به صورت سنتی، گروگور یا مشتا در کناره ها صید و به مردم عرضه می شود، یا افرادی که برای تفریح به ساحل می روند و یا به منظور آب درمانی تن خود را به دریا می زنند، باید مراقب باشند که انتقال انواع بیماریهای پوستی در کمین آنهاست. این اتفاق در حالی است که از سوی مسولان بهداشتی هیچ بنر هشداری از عاقبت آبتنی در آبهای آلوده ساحلی زده نشده است ؛ اگر تابلویی را ببینی آن هم هشدار نجات غریق آتش نشانی برای جلوگیری وممنوعیت ورود در بخش های خاصی از ساحل است و نه هشدار آلودگی آب و عواقب آن ! اخیرا پژوهشکده اکولوژی بندرعباس خبری را مبنی برآلوده بودن آبهای ساحلی آن هم با نمونه برداری از ایستگاه های ساحلی که برمبنای استانداردهای آزمایشگاه از آب های دور از ساحل نشر داده که این بار اول پژوهشکده نیست که خبر با هشدارمیزان بالای غلظت آلاینده ها داده می شود، بلکه خبر اخیر از این جهت قابل توجه است که این بار آلودگی اعلام شده توسط پژوهشکده اکولوژی بندرعباس از ایستگاه های دور از ساحل انجام گرفته که خود گویای نفوذ اثرات آلودگی های شهری و کشتی ها تا نقاط دور دست آبهای دریاست که تاکنون از تهاجم آنها مصون مانده بود. هرچه آگاهی ما از خطرات زیست محیطی آلودگی آبها بیشتر شود، می توان گفت گامی است برای کنترل فاضلابهای شهری و بهینه تر سازی فرآورده های گوشتی آبزیان برای ما ساکنان ساحلی که بیشترین قوت غذایی مان از آبزیان تهیه می شود. این خبر پژوهشکده بما می گوید که انسان تا چه وسعتی
می تواند به حیات خود و موجودات زنده دیگر حتی در کرانه های دور سالی ضربه بزند؛ حال تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل….!.
