محیط زیست همان طور که از اسمش پیداست محلی برای زیستن موجودات زنده است، چرا که اگر این امکان زیستی نباشد بالطبع شرایط زندگی و بقاع که مهمترین فاکتور زیستی ست، امکان پذیر نمی باشد و زمین دیگر امکان زندگی کردن را از دست می دهد.
انسان شاخص های بالقوه زیادی در جهت بهره گیری از منابع طبیعی و موجودات برای بقاء خود داراست تا جائیکه با صید و شکار بی رویه از طبیعت و آلوده سازی آب و هوا ، عرصه را برای زیست سایر موجودات دیگر و حتی خود تنگ کرده تا آنجا که از بین رفتن بیشتر گروه ها ی زیستی که سودمندیشان برای بشر قابل انکار نیست، عرصه را برای ادامه حیات انسان تنگ کرده است، طوریکه شایع شدن بیماری های صعب العلاج مانند انواع سرطان، بیماری های خود ایمنی نظیر ام اس و یا ویروس نوظهور همه گیر کرونا و …از دید کارشناسان زیست محیطی خود از آثار دستبرد بیش از حد بشر در طبیعت است که هم اکنون برای نجات جان خود از آفت آن ها؛ باید هزینه های زیادی را صرف کند.از آنجا که بشردانسته که دخالت های او باعث نامتعادلی طبیعت زیست زمین گردیده، هزینه های باورنکردنی زیادی را جهت تکثیر، پرورش و گونه های در معرض انقراض کرده و می کند!و آنچه که بشر بدست آورده در مقابل خودسازی طبیعت ترمیم خود نتیجه بسیار اندکی محسوب
می شود، ولی درک این مهم که انسان دانسته خود مسئول این پیامدهای زیست محیطی ست، قدم بسیار مهمی محسوب می شود.
هم اکنون گونه هایی که در استان در معرض انقراض قرار دارند و سرمایه ملی محسوب می شوند مانند عنواع پلانگتون و فیتوپلانگتون ها که نقش آن ها در زنجیره غذایی و محیطی آبزیان قابل لمس است، به عنوان مثال جنگل های حرا هستند که محل تخم ریزی و زیست گاه گونه های متعددی از ماهیان بومی خلیج فاس و آشیانه تعدادی کمیاب از پرندگان مهاجر است که با قلع و قمع یا آلوده ساختن محیط زیستشان روزانه از جمعیت آنها کاسته می شود .
امیدواریم برای حفظ محیط زیست آن ها دستورالعمل های حفاظت از محیط زیست اعمال گردد تا بار دیگر شاهد احیاء آن ها بویژه توده های عظیم مرجانی و جنگل های حرا باشیم تا نشاطی دوباره به زیست دریا بازگردد.