معبر یک نفره یا پیاده راه

 کاظم گلخنی
پیاده را هها برای مصونیت عابرین از خطرات خودروهای بی‌ شماری است که گاها با سرعت غیر متعارف خیابانها را در می نوردند. از سویی اشغال پیاده راه ها برابر قانونی که شهرداری مسئول اجرای آن است، ممنوع می باشد.
اما برخی از پیاده راه های شهر بندرعباس نیز از معبر میدان مین باریک تر شده است.
عمده پیاده راه های بندرعباس عرض کمی دارد، اما مشکل اینجاست که حصارهای کارگاهی هم مزید بر علت شده و بخش عمده همین پیاده راه های کم عرض را تا مدت نامعلومی اشغال کرده اند که به طور حتم خطرات جانی عابران را بویژه در شب تهدید می کند و این بی اعتنایی و ایراد از دستگاه نظارتی بخصوص شهرداری است. اما قانون در این ارتباط چه می گوید؟
ساختمان‌سازان اجازه تصرف چقدر از پیاده راه را دارند؟
طبق ضوابط شهرسازی مناطق، ساختمان سازان در یک بازه زمانی محدود، اجازه تصرف تنها یک سوم از پیاده راه با پیش بینی تمهیدات و اجرای ضوابط ایمنی لازم را دارند.
عبور از پیاده راه جزو حق و حقوق شهروندی است و هیچ فردی حق استفاده خصوصی و تعرض به معابر شهری مگر در موارد استثنا از جمله احداث ساختمان را ندارد.
با این حال اگر به پیاده راه های چهارراه نخل ناخدا سری بزنید متوجه می شوید که عملا در اشغال دستفروشان و کباب پزها است.
طبق ضوابط شهرسازی، ساختمان سازان در یک بازه زمانی محدود اجازه تصرف تنها یک سوم از پیاده راه با پیش بینی تمهیدات و اجرای ضوابط ایمنی لازم را دارند.
در پاسخ به این پرسش که ساختمان ساز در چه زمانی باید اقدام به جمع آوری حصار کارگاهی یا مصالح ساختمانی از پیاده راه اشغالی کند، باید گفت بعد از تکمیل سقف اول، به سرعت باید مصالح ساختمانی از پیاده راه جمع آوری شود. همچنین بعد از اتمام نمای ساختمان نیز باید داربست‌ها به سرعت جمع آوری شوند.
ضمن اینکه حصار کارگاهی می‌تواند حداکثر تا۵۰ درصد یا یک دوم عرض پیاده راه را اشغال کند. در مواردی که عرض پیاده راه کمتر از یک متر باشد، حصار کارگاهی به عرض تمام پیاده راه خواهد بود. همچنین انباشت مصالح حداکثر می‌تواند تا ۵۰ درصد پیاده راه را اشغال کند.
ضمن اینکه کنترل این ضوابط برعهده شهرداران نواحی است. در صورت عدم رعایت این مسئله توسط ساختمان سازان، شهروندان با مراجعه به شهرسازی می‌توانند برابر قانون مشکل سد پیاده راه خوذ را پیگیری کنند.