رهاورد سفرچین اقتصادی یا سیاسی

م . موسوی
سفر ابراهیم رئیسی، به چین با هیات اعزامی که جای خالی برخی از وزرا در آن کاملا محسوس بود به نظر کارشناسان این بار دستاورد اقتصادی نداشت و بیشتر از اینکه جنبه اقتصادی داشته باشد ، بار سیاسی داشت و شاید به رقبای خود می خواست نشان دهد که جمهوری اسلامی تنها نیست بلکه خود یکی از ابرقدرتهای است که در موازنه ها نمی توان آن را نادیده گرفت. از همین روست که به گفته کارشناسان تا زمانی که جمهوری اسلامی نتواند سایه تحریم‌ها را ازسر خود بردارد کشوری ریسک پذیر درسرمایه‌گذاری و تعامل اقتصادی در حوزه‌های مختلف خواهد بود و سرمایه گذاران باید ریسک بالایی را به جان بخرند که در ایران سرمایه گذاری کنند، ازهمین رو به گمان بسیاری تصور می ‌شد که رئیس‌جمهور قصد اقناع چین به اتمام پروژه‌های نیمه تمام در ایران را دارد، که در خبرها و گزارشات صحبتی از تفاهم‌نامه در حوزه‌های انرژی که روزگاری بازاری سود ده برای چین بود، دیده نشد و به نظر می‌رسد که با توجه به پایداری تحریم‌ها و نه پیوستن ایران به FATF چین را بر سر اجرای تفاهم نامه‌های خود با ایران دچار تردید کرده است. از سویی چین خود در بسیاری از تکنولوژی ها در زمینه کشف و استخراج نفت و گاز عقب مانده تر از کشورهای غربی است و از این منظر هم نمی تواند به جمهوری اسلامی کمکی موثری داشته باشد.
از همین روست که انتظار است اولویت نخست این سفر در هدف گذاری ، شکستن پروژه انزوای جمهوری اسلامی و غربی‌ها پس از بن‌بست مذاکرات برجام در شهریورماه می بود که غربی ها موج بی‌ثبات‌سازی در داخل را راه انداختند و مقدمات انزوای دیپلماتیک کشورمان را فراهم کردند و حالا اگر چه سفر رئیسی به پکن این سیگنال را به غرب بفرستد که پروژه انزوا سازی آنها شکست خورده و تهران مناسبات خود با قدرت‌های جایگزین را تقویت می‌کند، دست آوردی در این زمینه بحساب می آید، ولی برای اثبات ارسال این پیام، رئیسی باید موضع قاطعی در ارتباط با مواضع منطقه‌ای چین اخذ کند. او باید به همتای چینی خود این نکته را یادآوری کند که همکاری پکن با ریاض نمی‌تواند به قیمت تهدید تمامیت ارضی ایران تمام شود و چین باید از موضعی که در قبال جزایر سه ‌گانه گرفت، حتما عقب کند و به آنها این موضوع را گوشزد کند که فشار غربی‌ها به ایران نمی‌تواند فرصتی به چین برای همنوایی با رقبای منطقه‌ای ما بدهد.
باتوجه به آنچه تا کنون از رفتارهای چینی ها تجربه شده ، رییس جمهور باید موضع شفاف در دادوستد با چینی‌ها و اجناس بنجل آنها داشته باشد و البته محتاطانه تا پکن احساس نکند ایران در موضع ضعف، باید به این کشور امتیاز دهد و انتظار است که پس از این سفر، سیگنال‌های مثبت به بازار ارسال شود، که باید منتظر ماند و دید که بازار چه عکس العملی از این سفر خواهد داشت.