ندای هرمزگان -عباس فضلی
از امسال به مدت پنج سال، ما شاهد تلاقی دو بهار-نوروز و رمضان- هستیم. البته نسل های پیشین هم این تلاقی و تقارن ها را تجربه کرده اند و امتحان خود را پس داده اند. نه فقط این دو بهار بلکه دیگر حوادث در طول سال ها و قرن ها اتفاق می افتد. چرخش مناسبت های مذهبی به حسب تحولات ماه های قمری در فصول سال، حکایت امتحان و آزمایشی است که نصیب مؤمنان و مسلمانان می شود. در کنار این تغییر و تحولات، حوادث و رویدادهای دیگری مانند جهاد هم هست که موجبات آزمایش آدمیان را فراهم می سازد و دقیقا معلوم می شود که افراد در قبال این نوع وقایع چه عکس العملی را از خود بروز می دهند.
در هر صورت، بهار و نوروز خبر از تغییر طبیعت بیرون می دهند ولی بهار قرآن و رمضان حکایت تحول درون آدمی است و انسان ها محتاج هر دو هستند. البته نوروز و تغییر فصل به اجبار رخ می دهد و اراده ی ما انسان ها در آن دخیل نیست. اما تغییرات درونی و اخلاقی، کاری طاقت فرساست و به حسب اراده ی آدمی اتفاق می افتد.
تردیدی نیست که هر دو بهار توشه ای نصیب ما می کنند.
بهره گیری از بهار، گردش در طبیعت و لذت بردن از مشاهده ی گل و گیاهان است اما توشه ی رمضان، برخورداری از مواهب معنوی و قرآنی است.
استقبال از ماه مبارک رمضان اقتضای مسلمانی است و ما به پیروی از بنیانگذار مکتب اسلام و امامان مطهر و عارفان واصل آن را پاس می نهیم.
