هدی عطایی
بخش کشاورزی از بزرگترین صنایع جهان است و با تغذیه که از ضروری ترین نیازهای هر موجودی است، ارتباط تنگاتنگی دارد . این نیاز از زمان شکل گیری انسان اولیه،که همواره دغدغه رفع نیاز
اولیه اش که همان تامین خوراکش بود، داشت تا به امروزکه جمعیت بشر رشد بیش از هشت میلیارد نفری دارد از نظر تامین غذای خود دچار چالش جدی است،در صدد اختراع و بکار بردن انواع ابزار ها با تکنولوژی مناسب و اختراع صنایعی است که بتواند جوابگوی نیاز انسانها شود.
با روند روبه رشد جمعیت،همچنان تلاش انسانها در این زمینه ادامه دارد . یکی از انواع این تلاش تولید انواع محصولات غذایی با امکان باز دهی تولید آن از نظر میزان برداشت در سطح کشت است که به نام فرآورده های تراریخته شناخته می شوند .
گونه های تراریخته با دستکاری ژنتیکی در سیستم طبیعی آنها ،هم دوره کاشت و هم زمان برداشت آنها به نحوی است که در مدت خیلی کمتر از نوع طبیعی یا به اصطلاح ارگانیک آن برداشت می شود و هم از نظر میزان تولید بسیار بیشتر از نوع طبیعی آن در هکتار محصول می دهد و این تلاش ها همه برای جوابگویی بشر به نیاز های غذایی خوداست؛اما این تلاش و نابسامانی ها، مشکلات جدی را برای بشر بوجود آورده که محیط زیست او را به شدت تحت تاثیر خود قرار داده است، از جمله آلودگی منابع آب ، خاک و هوا که با این روند رو به رشد جمعیت نتیجه ای جز سرعت دادن به روند برداشت هر چه بیشتر محصول بدون در نظر گرفتن پیامدهای زیست محیطی آن در هکتار نبوده است، تا این زمان که پیامدهای خطرناک زیست محیطی ، انسان را به فکر برداشت مناسب و پایدار از طبیعت و کم کردن آلودگی های زیست محیطی اندخته است. چرا که معکوس کردن روند آلایندگی ها و استفاده کمتر از مواد شیمیایی در خاک و سموم دفع آفات کشاوزی یا انواع آفت کش ها وحذف صنایع تولیدی غیر استاندارد و آلوده کننده محیط زیست را در دستور کار خود قرار داده است و با هزینه های گزاف به آن سمت و سویی موافق محیط زیست می دهد.پس می طلبد که همزمان با این تفکر جهانی حمایت از محیط زیست ما نیز با روش های نوین مانند تکنیک کشت عمودی یا طبقاتی ، استفاده از روشهای مدرن کشاورزی مانند»هیپونیک و آکواپونیک «برای دسترسی هرچه بیشتر ، بهتر و سالم تر از محصولات کشاورزی و کمتر کردن مصارف از منابع آب و خاک و به دنبال آن هوا برآییم و کشاورزان را به این سمت هدایت کنیم. در این بین جا دارد در هرمزگان به دلیل قرارگیری در اقلیم گرم و خشک و میانگین بارش کم سالیانه که با چالش‌های جدی کمبود یا نبود منابع آب در دسترس روبروست، کشاورزان که در گذشته با استفاده نادرست و بی رویه از آب، به دلیل استفاده از تکنیک های سنتی آبیاری مانند غرقابی، زمین های تحت کشت ، حفر چاه های نامناسب و غیر استاندارد موجب هدر رفت آب می شوند، از سویی با کشت های پی در پی و فرصت ندادن به تجدید بنیه خاک که سست شدن وپوسیدگی خاک بدنبال دارد و در برخی مواقع باعث فرو نشست آن نیز می شود؛همه اینها کشاورزی ما را با چالش های جدی روبرو کرده است. از منظری دیگر قطب عمده کشاورزی استان هرمزگان درمناطق میناب ،رودان و حاجی آباد قرار دارد که از مناطق حاصل خیز منطقه می باشند وتامین محصولات گرمسیری و جالیزی فصل زمستان کشور را بدلیل مناسب بودن دمای هوای منطقه نسبت به دیگر مناطق سردسیر و حاجی آباد که تقریبا اکثر نقاط آن در طول چهار فصل سال قابل کشت است؛ همه اینها از نقاط قوت بخش کشاورزی استان است.با توجه به چالش های کشاورزی استان که با وجود استفاده از سموم زیاد و دیگر روشهای چالش زای محیط زیستی استفاده
می کنند، همچنان تولید آن ها در هکتار بسیار پایین تر از دیگر نقاط کشور است و به تعبیری هم تولید قانع کننده ای ندارند زیرا هم محیط زیست را با استفاده بی رویه از سموم و دیگر آلوده کننده ها از بین
می برند، وهم منابع آبی که به اهم دلایل آن اشاره شد هدر می دهند.
لذا می توان با بهره گیری از تکنیک های نوین کشاورزی و آموزش کشاورزان منطقه و تشویق آنها به استفاده از ابزارهای تولید استانداردهای جهانی «ایزو» و صنایع تبدیلی به روز، طرح های پر بازده کشت کشاورزی را به سمت تولید محصولات ارگانیک که تمایل امروز بشر به تغذیه سالمتر از منابع گیاهی و حیوانی است ، ببرند تا با استفاده از روش های مدرن کشاورزی و مواد اولیه طبیعی و نه تراریخته، در تولید انواع محصولات ارگانیک، درقطب های کشاورزی استان،محصولاتی سالم به مردم اعم از داخل و خارج کشور، تولید و صادر
نماییم.
